Marlies, die jaarlijks Aamaghar bezoekt, vervolgt:

“Aamaghar Pathshala is meer dan een school, het is ook een ontwikkelingscentrum dat gezinnen sterker maakt en de hele gemeenschap mobiliseert. Naarmate de naamsbekendheid van de school groeit, neemt ook de betrokkenheid van de ouders toe. Dat hun kinderen veranderen, zich beter voelen en elke dag (eventueel gratis) een warme maaltijd krijgen, maakt ze nieuwsgierig. Dat geeft de school de kans om ouders te laten zien wat ze thuis voor en met hun kinderen kunnen doen en ze voor te lichten over opvoeding en persoonlijke hygiëne, zoals tanden poetsen.

Wat de school nu al teweegbrengt, blijkt bijvoorbeeld uit het verhaal van een moeder, Anju, die verder weg woonde dan het bereik van de schoolbus. Daarom bood zij aan haar kinderen zelf te brengen, overdag op school te blijven en te helpen en daarna de kinderen weer thuis te brengen. Deze moeder blijkt een natuurtalent, maakt nu deel uit van het schoolteam en krijgt voor haar werk een kleine vergoeding.

In deze streken trekt een getrouwde vrouw in bij haar schoonfamilie. Zo ook de moeder van Puja maar toen haar man overleed, zette zijn familie haar en haar peuterdochter op straat. Ze had geen andere keus dan teruggaan naar haar familie. Haar vader vroeg hulp voor haar aan de school en die bood haar naailessen aan. Zij greep die kans met beide handen aan en veranderde van een zielig hoopje mens in een zelfbewuste, sprankelende vrouw. Ze leerde zowel naaien als patroontekenen (en dus ook rekenen). Nu voorziet ze met naaiwerk in opdracht in haar eigen levensonderhoud en dat van haar dochter.
Inmiddels hebben meer moeders naailessen gevolgd en dit jaar hebben ze – onder andere - samen schooluniformen gemaakt voor de kinderen van Aamaghar. Bovendien is de schooldirectie in gesprek met de Women Empowerment Association om te zien hoe dit succes verder kan worden uitgebreid.

De Nederlandse Anouk, toen een schoolmeisje van tien, was zo onder de indruk van het verhaal van deze moeder dat ze een actie op touw zette en ca. € 90,- bijeenbracht. Daarmee kon de vrouw een eigen lockmachine kopen wat haar vele busritten naar Pokhara bespaarde.

De school kent de vrouwen die met de grootste armoede kampen. Voor hen maakt een geit, een paar kuikens en een zakje groentezaden een wereld van verschil. Een geit geeft wat melk en krijgt jongen. Als die worden verkocht, vult de opbrengst het gezinsinkomen aan. Een paar eitjes van eigen kippen en wat groenten vormen een waardevolle aanvulling van het dagelijks menu. Het project is een groot succes en inmiddels zijn de eerste geitjes verkocht.”